Έλα παππού μου νά σε πάρω, ἔλα… – Ὅσιος Δαβίδ

Ὅταν κάποτε ὁ Ὅσιος Δαβίδ χρειάστηκε νά περάσει ἀπό την Ἀταλάντη στίς Ροβιές τῆς Β. Εὐβοίας, παρακάλεσε ἐκεῖ ἕνα βαρκάρη νά τόν περάσει ἀπέναντι.

Ὁ βαρκάρης τόν εἶδε ρακένδυτο καί ἀρνήθηκε.

Ὁ Ὅσιος χωρίς νά γογγύσει ἔβγαλε τό τριμμένο ράσο του, τό ἅπλωσε πάνω στό νερό τῆς θάλασσας, ἔκανε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, προσευχήθηκε καί ἀνέβηκε ἐπάνω του καί ὤ τοῦ θαύματος, ἄρχισε νά ταξιδεύει!

Βλέποντας ὁ βαρκάρης τόν Ὅσιο νά ταξιδεύει ἐπάνω στό ράσο τοῦ μονολόγησε:

«Νά, αὐτός εἶναι ὁ καλόγερος, πού εἶπε νά τον πάρω. Αὐτός εἶναι ἅγιος!».

Και ἄρχισε ἀμέσως νά φωνάζει ἀπό μακριά: «ἔλα παππού μου νά σε πάρω, ἔλα…».

Ὁ Ἅγιος ἄκουσε τήν φωνή τοῦ βαρκάρη, τόν εὐλόγησε καί συνέχισε νά ταξιδεύει μέ τόν θαυμαστό αὐτό τρόπο.

Απόσπασμα από το βιβλίο: “Ο Όσιος Δαβίδ”.